Καθώς τα νεκροτομεία πλημμυρίζουν στην Ιταλία λόγω του κορωνοϊού, τα φέρετρα συσσωρεύονται και οι τεθλιμμένοι θρηνούν στην απομόνωση. «Αυτό είναι το πιο πικρό κομμάτι».
Γύρω στα μεσάνυχτα της περασμένης Τετάρτης, ο 85χρονος Renzo Carlo Testa, πέθανε από τον κορωνοϊό σε νοσοκομείο της Βόρειας Ιταλίας, στο Μπέργκαμο. Πέντε μέρες μετά, η σορός του παραμένει στο φέρετρο, ένα από τα πολλά που βρίσκονται στην εκκλησία δίπλα στο τοπικό κοιμητήριο, που είναι κλειστό για το κοινό.
Η επί 50χρόνια σύζυγός του, η Franca Stefanelli, θα ήθελε να του ετοιμάσει μία σωστή κηδεία. Αλλά οι παραδοσιακές τελετές είναι παράνομες πλέον σε όλη την Ιταλία, ως μέρος των έκτακτων μέτρων της κυβέρνησης κατά των συγκεντρώσεων για την εξάπλωση του κορωνοϊού. Σε κάθε περίπτωση, εκείνη και οι γιοι της δε θα μπορούσαν ούτως η αλλιώς να παραβρεθούν καθώς νοσούν από τον κορωνοϊό και είναι σε καραντίνα.
«Είναι παράξενο» λέει η 70χρονη, παλεύοντας να εξηγήσει αυτό που περνά. «Δεν είναι οργή. Είναι ανικανότητα απέναντι στον ιό».
Η επιδημία του κορωνοϊού μαστίζει την Ιταλία και η χώρα μένει έρημη, με άδειους δρόμους, κλειστά καταστήματα και 60 εκατ. πολίτες στην ουσία σε κατ‘ οίκον περιορισμό. Υπάρχουν οι εξαντλημένοι γιατροί και οι νοσοκόμες που μάχονται νυχθημερόν να κρατήσουν ζωντανούς τους νοσούντες. Υπάρχουν τα παιδιά που κρεμούν ζωγραφιές με ουράνια τόξα στα παράθυρα και οι οικογένειες που τραγουδούν στα μπαλκόνια.
«Δυστυχώς δεν ξέρουμε πού να βάλουμε τους νεκρούς» λέει ο πάτερ Marco Bergamelli, ένας από τους ιερείς του ναού. Με εκατοντάδες να πεθαίνουν κάθε μέρα και με το κάθε πτώμα να χρειάζεται περισσότερο από μία ώρα για την καύση, έχει σχηματιστεί ένα απαίσιο απόθεμα.
Αλλά η απόλυτη μονάδα μέτρησης της πανδημίας και της μάστιγας απεικονίζεται στα πτώματα που μένουν πίσω. Στην Ιταλία, με τον πιο ηλικιωμένο πληθυσμό στην Ευρώπη, υπάρχουν ήδη περισσότεροι από 2.000 θάνατοι.
Και οι σοροί τους στοιβάζονται στην Λομβαρδία της Βόρειας Ιταλίας, ειδικά στο Μπέργκαμο. Με επιβεβαιωμένες 3.760 περιπτώσεις συνολικά τη Δευτέρα, αυξημένες κατά 344 της προηγούμενης ημέρας σύμφωνα με τις επίσημες αρχές, είναι το κέντρο της επιδημίας.
Τα νεκροτομεία πλημμυρίζουν. Ο δήμαρχος του Μπέργκαμο, Giorgio Gori, εξέδωσε διάταγμα κλείνοντας το τοπικό νεκροταφείο αυτή την εβδομάδα για πρώτη φορά από τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, αν και διασφάλισε ότι θα δέχεται ακόμα φέρετρα. Πολλά από αυτά είχαν σταλεί στην Εκκλησία των Αγίων στο Μπέργκαμο, που βρίσκεται στο κλειστό νεκροταφείο, όπου τα φέρετρα για την καύση των νεκρών σχηματίζουν μια μακάβρια ουρά.
«Δυστυχώς δεν ξέρουμε πού να βάλουμε τους νεκρούς» λέει ο πάτερ Marco Bergamelli, ένας από τους ιερείς του ναού. Με εκατοντάδες να πεθαίνουν κάθε μέρα και με το κάθε πτώμα να χρειάζεται περισσότερο από μία ώρα για την καύση, έχει σχηματιστεί ένα απαίσιο απόθεμα.
Με έκτακτο νομοθετικό διάταγμα που εκδόθηκε την περασμένη εβδομάδα, απαγορεύτηκαν οι πολιτικές και θρησκευτικές τελετές, συμπεριλαμβανομένων των κηδειών, για την αποφυγή της εξάπλωσης του ιού. Οι αξιωματούχοι έχουν επιτρέψει στους ιερείς να ψάλουν μια προσευχή κατά την τελετή ταφής, που παρακολουθούν μόνο λίγοι από τους τεθλιμμένους.
Στις σύντομες προσευχές του προς τα μέλη της οικογένειας, που συχνά φορούν μάσκες, ο πάτερ Marcos είπε ότι προσπάθησε να δώσει παρηγοριά και ελπίδα και παρότρυνε τους ανθρώπους να είναι κοντά σε όσους είναι μόνοι τους, όσο αυτό επιτρέπεται.«Αυτή η τραγωδία μας υπενθυμίζει να αγαπούμε τη ζωή» λέει.
Στο διπλανό χωριό του Zogno, ο ιερέας αποφάσισε να χτυπά πένθιμα την καμπάνα μόνο μία φορά τη μέρα. Στην πόλη Casalpusterlengo, ο ιερέας Pierluigi Leva λέει ότι οι πιστοί έχουν πάρει πολύ βαριά το ζήτημα της «αποχής» στις κηδείες.
Τα μέλη των οικογενειών των θανόντων κρατούνται μακριά και λόγω του κινδύνου της μόλυνσης, συχνά τα θύματα πεθαίνουν στην απομόνωση των νοσοκομείων χωρίς οικογένεια ή φίλους.
Στην τοπική εφημερίδα L’Eco di Bergamo, συνήθως η σελίδα με τις κηδείες είναι μία. Την Παρασκευή ήταν δέκα και η υπόλοιπη εφημερίδα ήταν αφιερωμένη στην σπαρακτική πορεία του ιού στην πόλη.
Στις σύντομες προσευχές του προς τα μέλη της οικογένειας, που συχνά φορούν μάσκες, ο πάτερ Marcos είπε ότι προσπάθησε να δώσει παρηγοριά και ελπίδα και παρότρυνε τους ανθρώπους να είναι κοντά σε όσους είναι μόνοι τους, όσο αυτό επιτρέπεται.«Αυτή η τραγωδία μας υπενθυμίζει να αγαπούμε τη ζωή» λέει.
Στο διπλανό χωριό του Zogno, ο ιερέας αποφάσισε να χτυπά πένθιμα την καμπάνα μόνο μία φορά τη μέρα. Στην πόλη Casalpusterlengo, ο ιερέας Pierluigi Leva λέει ότι οι πιστοί έχουν πάρει πολύ βαριά το ζήτημα της «αποχής» στις κηδείες.
Τα μέλη των οικογενειών των θανόντων κρατούνται μακριά και λόγω του κινδύνου της μόλυνσης, συχνά τα θύματα πεθαίνουν στην απομόνωση των νοσοκομείων χωρίς οικογένεια ή φίλους. Στην τοπική εφημερίδα L’Eco di Bergamo, συνήθως η σελίδα με τις κηδείες είναι μία. Την Παρασκευή ήταν δέκα και η υπόλοιπη εφημερίδα ήταν αφιερωμένη στην σπαρακτική πορεία του ιού στην πόλη.
Στο Fiobbio, ένα μικρό χωριό έξω από το Μπέργκαμο, ένα ασθενοφόρο ήρθε για να παραλάβει τον πατέρα του Luca Carrara, 86 ετών, το Σάββατο. Την Κυριακή, ένα άλλο ήρθε για τη μητέρα του, 82 ετών. Ο κ. Carrara, 52 ετών, δεν μπορούσε να τους επισκεφτεί στο νοσοκομείο, ήταν σε καραντίνα, καθώς άρχισε να εμφανίζει συμπτώματα του ιού. Οι γονείς του πέθαναν την Τρίτη. Οι σοροί τους βρίσκονται ακόμα στο νεκροτομείο περιμένοντας την καύση.
Ο Alessandro Bosi, γραμματέας της Εθνικής Ομοσπονδίας Κηδειών, δήλωσε ότι ο ιός αιφνιδίασε τη βιομηχανία των γραφείων τελετών, ενώ εκείνοι που χειρίζονται τους νεκρούς δεν είχαν επαρκείς μάσκες ή γάντια. Και ενώ οι υγειονομικές αρχές λένε ότι δεν πιστεύουν ότι ο ιός μπορεί να μεταδοθεί μεταθανάτια, ο κ. Bosi είπε ότι οι πνεύμονες ενός πτώματος συχνά απελευθερώνουν αέρα όταν μετακινήθηκαν.
«Πρέπει να τα εξετάσουμε με τον τρόπο που θα αντιμετωπίζαμε τα μολυσματικά άτομα» λέει.
Σε ορισμένες περιοχές της νότιας Ιταλίας, όπου οι ρωμαιοκαθολικές παραδόσεις είναι ιδιαίτερα ισχυρές, η τελετή της κηδείας ήταν πολύ σημαντική.
Στην πόλη της Σικελίας Porto Empedocle, οι τοπικές αρχές ανέφεραν την περασμένη εβδομάδα 48 τεθλιμμένους συγγενείς για συμμετοχή σε κηδεία, παραβιάζοντας τα κυβερνητικά μέτρα. Αυτοί κινδυνεύουν, με φυλάκιση τριών μηνών.
«Πώς μπορείς να επιλέξεις ποιος από την οικογένεια θα παραβρεθεί στην κηδεία; Δεν πρέπει τα παιδιά να είναι εκεί; Δεν πρέπει να είναι η γυναίκα του νεκρού; Αυτό είναι το πιο πικρό κομμάτι» είπε η 70χρονη η Franca Stefanelli.
Με πληροφορίες από τους The New York Times