«Θα ανοίξεις κι εσύ, λοιπόν;», ακούγεται η φωνή μιας γυναίκας που στέκεται στην ανοιχτή πόρτα του κομμωτηρίου της Σεβίλ στο Βερολίνο. «Χρειάζομαι επειγόντως κόψιμο», συνεχίζει, πιάνοντας τα ξανθά, φριζαρισμένα, μαλλιά της.
«Από την επόμενη εβδομάδα, αλλά δεν έχω κανένα ραντεβού ελεύθερο μέχρι μέσα Μαΐου», της αποκρίνεται η Σεβίλ Μπουλούτ λυπημένα. Αντί για χτένα και ψαλίδι, η 58χρονη κομμώτρια κρατά ένα μέτρο. Έξι καρέκλες κομμωτηρίου, τέσσερα μαύρα συρόμενα ράφια με βούρτσες, χτένες και σπρέι για τα μαλλιά, ένας πάγκος με παχιά μαξιλάρια όπου οι πελάτες μπορούσαν να περιμένουν για τη σειρά τους, πλαστικές κούκλες με περούκες – σχεδόν τίποτα δεν θα μένει στη θέση του από τη Δευτέρα.
Απαραίτητη προϋπόθεση για να ξανανοίξουν τα κομμωτήρια στις 4 Μαΐου ήταν η τήρηση των νέων μέτρων υγιεινής και οι προφυλάξεις κατά της μετάδοσης του ιού. Αφού γνωστοποιήθηκε ότι θα ξανανοίξουν, το τηλέφωνο δεν σταμάτησε να χτυπάει: «Οι πρώτες κλήσεις ξεκινούσαν στις επτά το πρωί και συνεχίζονταν μέχρι τα μεσάνυχτα», λέει. Βροχή κατέφθαναν και τα μηνύματα που ζητούσαν ραντεβού μέσω Facebook και Instagram…
Επιβιώνοντας με επιδόματα κοινωνικής πρόνοιας
Τα μάτια της Σεβίλ βουρκώνουν όταν σκέφτεται την 23η Μαρτίου, την ημέρα όπου ανακοινώθηκε ότι πρέπει να κλείσουν πάνω από 80.000 κομμωτήρια στη Γερμανία. «Δεν είχα καταφέρει να βάλω καθόλου χρήματα στην άκρη».
Οι επιχειρηματίες στη γερμανική πρωτεύουσα έλαβαν 5.000 ευρώ επίδομα έκτακτης ανάγκης από τον Δήμο Βερολίνου και άλλα 9.000 ευρώ από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση. «Χωρίς αυτά τα χρήματα, δεν θα μπορούσα να πληρώσω ούτε το ενοίκιο μου, μονάχα ο φόρος ήταν περίπου 400 ευρώ», περιγράφει η Σεβίλ. Επιπλέον, για να τηρήσουν τα νέα μέτρα προστασίας εργαζομένων και πελατών σχετικά με τη μετάδοση του ιού έπρεπε να επενδύσουν μεγάλα ποσά για τις απαραίτητες αγορές ειδών υγιεινής: απολυμαντικά, σαπούνια, καθαριστικά, μάσκες και γάντια μιας χρήσης…
Μάσκες για πελάτες και εργαζόμενους είναι υποχρεωτικές, οι χώροι αναμονής πρέπει να εξαφανιστούν… Ακόμα και το κούρεμα σε στεγνά μαλλιά απαγορεύεται – το λούσιμο είναι πλέον υποχρεωτικό. Ακόμη και πριν από τη βαφή. Όλα τα εργαλεία θα πρέπει να αποστειρώνονται πριν χρησιμοποιηθούν στον επόμενο πελάτη. «Συνηθίζαμε να πλένουμε καλά τις βούρτσες και να τις μουλιάζουμε αποβραδίς, αλλά αυτό δεν είναι πλέον αρκετό», εξηγεί. Το μηχάνημα αποστείρωσης που αγόρασε κοστίζει 80 ευρώ και έτσι θα μπορεί να αποστειρώνει πινέλα και βούρτσες μέσω υπεριώδους ακτινοβολίας μέσα σε λίγα μόλις λεπτά. Το ψαλίδι και οι ξυριστικές μηχανές θα αποστειρώνονται μέσω υπέρηχων. Μέχρι τώρα, οι νέες αγορές της έχουν κοστίσει 500 ευρώ. «Οι ποδιές μίας χρήσης εξαντλούνται», αναστενάζει η Σεβίλ, ξεφυλλίζοντας ταυτόχρονα έναν κατάλογο προμηθειών κομμωτηρίου.
Τηρώντας τις αποστάσεις στο κομμωτήριο…
Το μεγαλύτερο πρόβλημα στο μέλλον θα είναι οι κανόνες απόστασης. Από τώρα και στο εξής, το 1,5 μέτρο απόσταση θα είναι υποχρεωτικό και στα κομμωτήρια. Όχι φυσικά ανάμεσα στον πελάτη και τον κομμωτή, αυτό θα ήταν άλλωστε τεχνικά αδύνατο. Αλλά μεταξύ των πελατών και μεταξύ των κομμωτών.
Το σαλόνι της Σεβίλ διέθετε μέχρι τώρα έξι καρέκλες για τους πελάτες. Σύμφωνα με τα νέα μέτρα, πρέπει να φύγουν οι δύο. «Στην πραγματικότητα δεν μπορώ πλέον να προσφέρω υπηρεσίες όπως περμανάντ, επειδή οι πελάτες μπλοκάρουν μία από τις καρέκλες για ώρες και πρέπει να πηγαίνουν και στον λουτήρα κάθε τόσο…», λέει η Σεβίλ.
Όταν το κομμωτήριο είναι έτοιμο και η διαρρύθμιση κατάλληλη, η Σεβίλ και η υπάλληλός της θα πρέπει να κάνουν τον απολογισμό τον εξόδων… Και όπως όλα δείχνουν, στο μέλλον θα μπορούν να εξυπηρετούν λιγότερους πελάτες ταυτόχρονα. Αυτό φυσικά θα επιφέρει και αύξηση των τιμών. Στο ερώτημα για το αν οι πελάτες θα ανεχτούν τις αυξήσεις η Σεβίλ είναι επιφυλακτική: «Στην αρχή, δεν θα πουν φυσικά τίποτα και θα είναι χαρούμενοι που θα κουρευτούν ξανά μετά από έξι εβδομάδες… Όταν όμως ηρεμήσουν, ίσως πολλοί να θεωρήσουν τις αυξήσεις υπερβολικές και να αντιδράσουν».
Text Σαμπίνε Κίνκαρτς
Επιμέλεια: Χρύσα Βαχτσεβάνου