Κάθε φορά που η Ελλάδα έχει ανάγκη όλοι τρέχουμε να βοηθήσουμε. Το ίδιο και η Αυστραλία. Περίμενα, λοιπόν, αυτή την φορά να ανταποκριθεί ανάλογα και η Ελλάδα. Όχι για τα χρήματα αλλά για την αγάπη τη προς εμάς. Έτσι να έχουμε και εμείς να λέμε με το κεφάλι ψηλά. «Αυστραλία, είδες; Μας βοήθησαν τα αδέλφια μας στην Ελλάδα»
Ζω στην Αυστραλία πάνω από 15 χρόνια. Μεταξύ μας, της βρίσκω δεκάδες «κακά». Κάποια δίκαια, κάποια άδικα. Πάντως της βρίσκω.
Αντιθέτως, λατρεύω όσο τίποτα την Ελλάδα. Και της συγχωρώ τα πάντα. Σαν την παραβολή με τον Άσωτο υιό. Έτσι και εγώ. Της συγχωρώ τα πάντα. Ή μάλλον έως σήμερα της συγχωρούσα τα πάντα.
Μέχρι που η Αυστραλία άρχισε να καίγεται. Και τότε άρχισα και εγώ να θυμώνω με την Ελλάδα. Η μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή στην ανθρωπότητα, συντελείται εδώ στην δική μας ξενιτιά, σε μια ήπειρο που μεταξύ άλλων ζουν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες ομογενείς.
Η Νέα Νότια Ουαλία. Ξέρετε εκεί που είναι το Σίδνεϊ και ζουν χιλιάδες ομογενείς. Δεν ξέρω αν τα μάθατε. Ε, καίγεται. Πολύ. Η Βικτώρια, εκεί που – δεν μπορεί – οι περισσότεροι από εσάς έναν συγγενή τον έχετε στη Μελβούρνη. Σας έχω νέα. Φλέγεται και αυτή. Η Νότια Αυστραλία, εδώ που πάτησε ο πρώτος Έλληνας το πόδι του πριν από έναν αιώνα. Φλέγεται και αυτή. Η Δυτική Αυστραλία. Και εκεί. Το άκουσε κανείς; Το μάθατε εκεί;
Αναρωτιέμαι. Μήπως στην Ελλάδα δεν έφτασαν τα νέα; Και αν έφτασαν, δεν άγγιξαν κανέναν; Δεν τάραξαν κανέναν; Αναρωτιέμαι.
Πού είναι τα μηνύματα συμπαράστασης της Ελλάδας προς την Αυστραλία; Που είναι εκείνα τα περιβόητα hashtag #jesuiAustralia, #prayforAustralia και όλα τα συναφή των ευαίσθητων πολιτικών, των καλλιτεχνών και των influencers που τόσες φορές έχουν επισκεφθεί, έχουν καλοφιλοξενηθεί και στηριχθεί από την ομογένεια της Αυστραλίας;
Που χαθήκατε όλοι βρε παιδιά;
Που είναι μια κίνηση συμπαράστασης, μια έκκληση, μια ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μια πρόθεση, μια κίνηση, ένα άνοιγμα λογαριασμού για βοήθεια δέκα ευρώ βρε αδελφέ; Κατά πού πήγε το ελληνικό φιλότιμο και η ελληνική ευαισθησία που σε άλλες περιπτώσεις είναι διάχυτη σε τηλεοράσεις, εφημερίδες και διαδίκτυα;
Θα μου πεις, τί και αν ζουν στην Αυστραλία εκατοντάδες χιλιάδες ομογενείς; Τι και αν αυτοί οι εκατοντάδες χιλιάδες ομογενείς κάθε μέρα μιλούν με τα καλύτερα λόγια, διαφημίζουν με πράξεις και βγάζουν ασπροπρόσωπη την Ελλάδα;
Τί και αν οι ίδιοι αυτοί ομογενείς στηρίζουν κάθε χρόνο με την παρουσία τους κατά τους καλοκαιρινούς και χριστουγεννιάτικους μήνες τον τουρισμό της Ελλάδας; Τί και αν φτιάχνουν με τις οικονομίες τους, τις βρύσες του χωριού, την εκκλησία του νησιού, το δρόμο για το νοσοκομείο του χωριού. Δεν βαριέσαι. Έχουν αυτοί.
Τί και αν κάθε φορά που συντελείται μια τραγωδία πίσω στην γενέτειρα, όπως στις πυρκαγιές της Ηλείας και τις πρόσφατες στο Μάτι, η Αυστραλία, σαν χώρα, πρώτη τρέχει να προσφέρει ανθρωπιστική βοήθεια στην Ελλάδα και οι Έλληνες της Αυστραλίας κάνουν τον έναν έρανο μετά τον άλλον για να βοηθήσουν την Ελλάδα;
Τί και αν τα φετινά Χριστούγεννα ομογενείς παρέδωσαν και πάλι ιατρικό εξοπλισμό για να βοηθήσουν νοσοκομειακές μονάδες στην Ελλάδα;
Τί και αν ο διακεκριμένος και βραβευμένος με το Μετάλλιο της Αυστραλίας για τις υπηρεσίες και το έργο του στην ιατρική, Dr Greenwood, μόλις άκουσε και ξεκίνησαν οι πυρκαγιές στο Μάτι, με δικά του έξοδα πήρε το πρώτο αεροπλάνο για να βοηθήσει τους συναδέλφους του και τα θύματα στην Ελλάδα;
ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ ΤΑ’ ΜΑΘΕΣ ΤΑ ΝΕΑ;
Η αρχική εκτίμηση των ζημιών από τις πυρκαγιές των τελευταίων μηνών στην Αυστραλία από τον Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα ανέρχεται στα $700 εκατομμύρια, σύμφωνα με το Ασφαλιστικό Συμβούλιο της Αυστραλίας και το ποσό αναμένεται να αυξηθεί δραστικά τους επόμενους μήνες. Οι συνολικές ζημιές αναμένεται να αγγίξουν τα $3,5 δισεκατομμύρια. Μέχρι στιγμής, 1.838 κατοικίες έχουν καταστραφεί.
Στο μεταξύ $2 και $3 δισ. θα ανέλθει το κόστος των ζημιών στους άμεσα πληγέντες από τις πυρκαγιές, τραγικές θα είναι οι επιπτώσεις στον τουρισμό και την αγροτική παραγωγή, ενώ πιθανόν κάποιες περιοχές να μην επανέλθουν ποτέ πλήρως από την φετινή καταστροφή.
Ανάμεσα στους ανθρώπους αυτούς που έχασαν περιουσίες, μαγαζιά, κτήματα και ζώα είναι και ομογενείς. Και όμως στην Ελλάδα οι πυρκαγιές στην Αυστραλία παίζουν τελευταία είδηση. Δύο μήνες μετά. Γιατί στις αρχές δεν το πήρε και κανείς χαμπάρι. Μάλλον δεν «πουλάει» σαν είδηση η Αυστραλία. Εντάξει είναι και μακριά.
Μέχρι που είδαν και κατάλαβαν όλοι, πως δεν σβήνουν έτσι εύκολα οι ρημάδες οι πυρκαγιές σε εκείνη την αχανή αυτή ήπειρο. Και έπρεπε κάτι να πουν. Και είπαν. Δευτερόλεπτα. Αλλά είπαν.
«Έχει λεφτά η Αυστραλία. Δεν έχει ανάγκη», θα μου πεις. Ναι ρε παιδιά, η Αυστραλία μπορεί να έχει λεφτά και ίσως να μην έχει και ανάγκη. Αλλά έχει και Έλληνες. Τα αδέλφια σας, τα ξαδέλφια σας, τα εγγόνια σας, τους συγχωριανούς σας ρε αδελφέ. Και αυτοί έχουν ανάγκη. Την δική σας ανάγκη. Όχι τα χρήματα σας. Την αγάπη σας. Αν μη τι άλλο, μη νοιάζεστε για την Αυστραλία. Κάντε το για εμάς ρε παιδιά.
Έτσι να έχουμε και εμείς να λέμε με το κεφάλι ψηλά.
«Αυστραλία, είδες; Μας βοήθησαν τα αδέλφια μας στην Ελλάδα»