Ο Γιάννης «Topmagic» Τοπαλίδης έκανε το πάθος του επάγγελμα. Ο τεχνικός με τις άριστες γνώσεις, οδήγησε μαζί με τον Ότο Ρεχάγκελ την Εθνική Ελλάδος ποδοσφαίρου σε μία ιστορική νίκη, που δύσκολα θα ξαναδεί η Ελλάδα. Τη νίκη στο Euro 2004!
Οντας ακόμη στην σχολή προπονητικής ονειρευόταν να βρεθεί στα ελληνικά γήπεδα και μερικά χρόνια αργότερα έλαβε περισσότερα από όσα ζητησε! Ως ποδοσφαιριστής έπαιζε πάντα μέσος και μέχρι Γ’ κατηγορία. Κατάφερε όμως να είναι από τους πρώτους Έλληνες στη Γερμανία που κατέκτησαν το περιζήτητο πτυχίο Fußball-Lehrer, το υψηλότερο δίπλωμα των προπονητών. Το 1998 προσλήφθηκε από τη Χέρτα Βερολίνου, ομάδα της Μπουντεσλίγκα, στη θέση του ανιχνευτή ταλέντων. Το 2001 βρέθηκε βοηθός προπονητή στην Εθνική Ελλάδος και έκτοτε μέχρι και σήμερα έχει εργαστεί στην Πάφο και στο Ιρακ.
Μετά την απίστευτη νίκη του Euro 2004 πού βρίσκεται σήμερα η Εθνική Ελλάδος;
Όπως τα βλέπουν όλοι εδώ και 4 με 5 χρόνια δεν είναι σε καλή κατάσταση. Μετά από 15 χρόνια η Εθνική Ελλάδος και το ελληνικό ποδόσφαιρο έχουν πτώση.
Ποια η διαφορά του τότε με εσένα και Ρεχάγκελ και ποια σήμερα με Αναστασιάδη;
Είχαμε καλύτερους παίκτες, μια φουρνιά παικτών και ομάδων που συμμετείχαν στο Τσάμπιονς Λιγκ. Σήμερα δεν υπάρχει καμία, όλα αυτά παίζουν ρόλο.
Άρα δεν είναι μόνο ο Αναστασιάδης το θέμα, αλλά και οι παίκτες;
Είναι όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο. Τα αποδεικνύουν και τα αποτελέσματα των ομάδων μας. ∆εν υπάρχει πλέον ποιότητα, χάθηκε. Ήμασταν καλοί παίκτες και πλέον δεν είμαστε σε αυτό το επίπεδο.
Ποιο πιστεύεις ότι είναι το χαρακτηριστικό του Έλληνα;
Το τσαγανό. Άμα καταφέρεις και βγάλεις στον Έλληνα το τσαγανό και το φιλότιμο τότε μπορείς να δείς να συμβαίνουν τα πιο απίστευτα.
Ποια είναι η σχέση σου με τον Ρεχάγκελ σήμερα;
Είναι σαν να είμαστε συγγενείς! Συναντιόμαστε πολλές φορές, πάμε βλέπουμε κανένα παιχνίδι στη Μπουντεσλίγκα, τον επισκέπτομαι στο Έσσεν και τηλεφωνιόμαστε συχνά. Με τιμά το γεγονός ότι αν και ο Ότο Ρεχάγκελ έχει 40 χρόνια στην προπονητική, μαζί μου έχει την καλύτερη σχέση από όλο το κύκλωμα.
Υπάρχει περίπτωση αυτό το επιτυχημένο δίδυμο να ξανα επιστρέψει;
Όχι, το έχουμε συζητήσει πολλές φορές, αλλα αυτό το κεφάλαιο έκλεισε.
Είναι αλήθεια ότι ήσουν ο μοναδικός συνεργάτης του Ρεχάγκελ το 2004;
Είναι αλήθεια, ήμασταν η μοναδική εθνική ομάδα που πήρε τέτοιο τίτλο με δύο άτομα. Προπονητή και βοηθό προπονητή σε όλους τους ρόλους, από προπονητή τερματοφυλάκων μέχρι διερμηνέα. Αυτό το πράγμα γινόταν από το 2001 ως το 2008.
Ποια στοιχεία πιστεύεις ότι πρέπει να έχει ένας καλός προπονητής;
Πρώτα απ’ όλα πρέπει να είναι γνώστης του αντικειμένου, να ξέρει τι σημαίνει ποδόσφαιρο, να γνωρίζει άριστα το τεχνικό και το προπονητικό κομμάτι. Το πιο βασικό όμως, επειδή έχεις να κάνεις με τις ανθρώπινες σχέσεις, είναι η ψυχολογία. Έχω παρακολουθήσει ανά τον κόσμο σεμινάρια από κορυφαίους προπονητές και κατά κοινή ομολογία, οι ανθρώπινες σχέσεις και το να μπορείς να ανταπεξέλθεις σε αυτές, είναι το πρώτο μέλημα.
Τι σημαίνει για σένα το ποδόσφαιρο;
Ο Ρεχάγκελ μιλώντας σε κάποιους παίκτες τους είχε πει: “Αν μια μερα απαγορευτεί το ποδόσφαιρο, για τον Τοπαλίδη θα είναι σαν να τελείωσε η ζωή του”. Αυτό το πάθος το είχα από μικρός, στην Εθνική μπήκα 38 χρονών.
Μεγάλωσες στην Στουτκγάρδη και γι’ αυτό έχεις μια συμπάθεια στους Έλληνες του εξωτερικού. Τι σημαίνει για σένα Ελλάδα και τι Γερμανία;
Η Γερμανία δεν μπορεί να φύγει από το μυαλό μου, είναι πολύ σημαντική για μένα, έζησα καλά χρόνια εκεί, τα παιδιά μου ζουν εκεί. ∆εν παύει όμως να είμαστε Έλληνες και το μυαλό μας να είναι συνέχεια στην Ελλάδα. Η ζωή στην γαλανόλευκη πατρίδα είναι πολύ ωραία, οι άνθρωποι είναι ανοιχτοί, σε βλέπουν αμέσως σαν δικό τους. Στη Γερμανία από τότε μας έβλεπαν σαν ξένους.
Τι χρειάζεται ένας νέος ποδοσφαιριστής για να προχωρήσει στο σωστό δρόμο;
Αυτό που ήδη βλέπω ότι έχουν οι παίκτες της Κεντρικής Ευρώπης είναι η πειθαρχία και πάνω από όλα έχουν τεχνική κατάρτιση. Σημαντικά και τα δύο. Η βάση όμως για να προχωρήσεις σε αυτό το σπορ, είναι το ταλέντο. Χωρίς αυτό δεν πάς πουθενά. Επίσης, βασική προϋπόθεση είναι να έχεις και χαμηλό προφίλ.
Τι τους προτείνεις;
Αυτοί που είναι στη Γερμανία πρέπει να προσηλωθούν και να κοιτάξουν να καταξιωθούν εκεί και μόλις το καταφέρουν, είναι μετά εύκολο να κάνουν καλές αλλαγές σε άλλες χώρες.
Τι ομάδα είσαι;
VfΒ Stuttgart και Bayern München.
Στην Ελλάδα τι υποστηρίζεις;
Μικρός ήμουν ΠΑΟΚ, τώρα είμαι φίλαθλος όλων των ομάδων.
Πώς βλέπεις την πτώση της VfΒ Stuttgart στη Β’ κατηγορία;
Από τη δεκαετία του 1970 πήγαινα στο γήπεδο και την παρακολουθούσα. Ήταν πάντα μεγάλη ομάδα. Το 1978, όταν βγήκε από τη δεύτερη κατηγορία, τερμάτισε τέταρτη στην Α’ κατηγορία. Βέβαια, δεν είναι σήμερα η ίδια ομάδα με τότε, αλλά γενικά στην ιστορία της μέχρι σήμερα έχει πέσει τρεις φορές στην Β’ κατηγορία. Μην ξεχνάμε και ο Ρεχάγκελ βγήκε από τη Β’ και κέρδισε το Τσάμπιονς Λιγκ.
TEXT Ευρώπη Σοϊλεμέ
FOTO Γεωργία Τσιώνα