Με το Ντουμπρόβνικ φλερτάραμε από παλιά, όποτε όμως επιχειρούσαμε να βρούμε δωμάτιο για να το επισκεφθούμε καλοκαίρι, οι τιμές ήταν κυριολεκτικά απογειωμένες. Ένας φίλος που πηγαίνει στην πόλη χρόνια, όταν άκουσε τον πόνο μας ήταν απόλυτος στην εκτίμησή του ότι το καλοκαίρι το Ντουμπρόβνικ είναι φρικτό: χιλιάδες τουρίστες «ξεβράζονται» καθημερινά από τα κρουαζιερόπλοια, σε βαθμό που οι ντόπιοι ενημερώνονται ώστε να περιορίζουν τις μετακινήσεις τους, και επιπλέον κάνει τρομερή ζέστη. Έτσι λοιπόν αποφασίσαμε ότι η καλύτερη εποχή να πάμε στο «Μαργαριτάρι της Αδριατικής» ήταν η άνοιξη. Αρχίσαμε την έρευνα και ως δια μαγείας οι τιμές των ξενοδοχείων ήταν 70% φθηνότερες και απολύτως προσιτές για τους Έλληνες, ακόμα και εν μέσω κρίσης. 

Η πρώτη φορά που αντίκρισα το Ντουμπρόβνικ θα μου μείνει αξέχαστη: ένα μπουκέτο από αναγεννησιακά και μπαρόκ κτίρια σφιχτοδεμένα από τα εντυπωσιακά πέτρινα τείχη της πόλης που θεωρούνται τα πιο όμορφα της Ευρώπης -για κάποιους και του κόσμου- και έχουν μήκος 1.940 μέτρα. Τα τείχη φτάνουν μέχρι τη θάλασσα και ουσιαστικά όταν κανείς βρίσκεται μέσα στην παλιά πόλη δεν έχει οπτική επαφή μαζί της, παρά μόνο αν …αρχίσει να την ψάχνει. Η πόλη, αν και παραθαλάσσια, έχει πάρα πολλά σκαλιά και απότομες κλίσεις, οπότε όσες αγαπάτε τα τακούνια, αφήστε τα για μια άλλη εκδρομή. Τα τείχη του Ντουμπρόβνικ είναι το μεγάλο του ατού: χτισμένα από τον 13ο μέχρι τον 16ο αιώνα είναι πανίσχυρα, ανίκητα αλλά και ανέπαφα. Η θεαματική ομορφιά τους ήταν ο λόγος που έγιναν εκεί τα γυρίσματα σκηνών του Game of Thrones, με αποτέλεσμα εκτός από τα άπειρα σχετικά σουβενίρ να προσφέρονται στον επισκέπτη και οι ανάλογες ξεναγήσεις. Αν και δεν έχω δει τη σειρά, υποψιάζομαι ότι αρκετοί αποφασίζουν να πάνε στο Ντουμπρόβνικ εξαιτίας της.   

Οι αιώνες της Ενετοκρατίας και το γεγονός ότι το Ντουμπρόβνικ ήταν το σημαντικότερο λιμάνι της Αδριατικής, μετά τη Βενετία, δημιουργούν την αίσθηση ότι βρίσκεσαι στην Ιταλία, εντύπωση που ενισχύεται και από την τοπική κουζίνα, ιδίως τα τυριά, τα κρασιά και τα αλλαντικά τους. 

Περιήγηση στην πόλη

Η Πύλη Pile, που χρονολογείται από το 1537, είναι η κύρια είσοδος της πόλης και οδηγεί σε μια εσωτερική πύλη του 1460. Εδώ βρίσκεται και η είσοδος για τα τείχη πάνω στα οποία μπορεί κανείς να περπατήσει για να δει την πόλη από ψηλά και φυσικά την θάλασσα. Ο προσεκτικός ταξιδιώτης θα παρατηρήσει τα διαφορετικά χρώματα που έχουν τα κεραμίδια της πόλης. Αν και τα περισσότερα είναι σύγχρονα, υπάρχουν κάποια κτίρια που έχουν μελιά κεραμίδια –τα αυθεντικά που χρησιμοποιούνταν κατά το πέρασμα των αιώνων. Τα καινούρια κεραμίδια είναι η αλλαγή που έφερε στην πόλη ο βομβαρδισμός της από τους Σέρβους το 1991, ο οποίους προκάλεσε το θάνατο πάνω από 140 ανθρώπων και ζημιές στο 60% των κτιρίων της. Σήμερα τίποτα δε θα πρόδιδε το θλιβερό παρελθόν, αν οι Κροάτες δε φρόντιζαν να το υπενθυμίζουν με χάρτες που υποδεικνύουν τα σημεία που χτυπήθηκαν, αλλά και με φωτογραφίες που έχουν τοποθετήσει ιδιώτες στα σπίτια και τα καταστήματά τους, οι οποίες δείχνουν εικόνες καταστροφής. Οι πληγές δεν έχουν ακόμα κλείσει και βεβαιωθήκαμε γι΄αυτό όταν αποφασίσαμε να μπούμε στη Σέρβικη Ορθόδοξη Εκκλησία, όπου συναντήσαμε μόλις δέκα άτομα. Αφού μας έκαναν παρατήρηση επειδή αφήσαμε λιγότερα χρήματα στο παγκάρι για τα κεριά που πήραμε, ακούσαμε τέσσερα ευαγγέλια στα σέρβικα, παρακολουθώντας διακριτικά πότε σηκωνόντουσαν οι υπόλοιποι, και συνεχίσαμε τις βόλτες μας έχοντας κάνει το καθήκον μας ως χριστιανοί.   

Οι αιώνες της Ενετοκρατίας δημιουργούν την αίσθηση ότι βρίσκεσαι στην Ιταλία…

Placa – Stradum, ο υπέροχος κεντρικός πεζόδρομος του Ντουμπρόβνικ, ξεκινά από την Πύλη Pile και το πρώτο που θα δείτε είναι το σιντριβάνι Onofrio, ένα από τα διασημότερα τοπόσημα της πόλης. Στη συνέχεια, θα συναντήσετε την Εκκλησία του Αγίου Σωτήρος που χτίστηκε την περίοδο 1520-1528 και είναι από τα ελάχιστα κτίρια που άντεξαν στον σεισμό του 1667. Δίπλα βρίσκεται το μοναστήρι των Φραγκισκανών με την σκεπαστή στοά του 14ου αιώνα αλλά και το τρίτο παλαιότερο σε λειτουργία φαρμακείο στην Ευρώπη που χρονολογείται από το 1391 και λέγεται ότι είναι το πρώτο που άνοιξε τις πόρτες του στο ευρύ κοινό. Περπατώντας, θα βρείτε το Café Festival, που είναι μόλις 89 ετών, φτιάχνει ωραία σοκολάτα και διαθέτει και πιάνο –μαζί με πιανίστα. Αν πάλι πεινάτε, αναζητήστε το Buffet Skola και θα φάτε τέλεια σάντουιτς με ζυμωτό ψωμί, ντόπιο προσούτο και τυρί. Στο τέλος του πεζόδρομου απλώνεται η Πλατεία Luza, όπου παλαιότερα βρίσκονταν η αγορά. Σήμερα είναι πλημμυρισμένη με γκρουπ που θαυμάζουν τη Στήλη του Ορλάνδου από όπου ανακοινώνονταν τα διατάγματα και οι δικαστικές αποφάσεις, ενώ άλλοι φωτογραφίζουν τον Πύργο του Ρολογιού και το Παλάτι Sponza που χτίστηκε τον 16ο αιώνα και σήμερα στεγάζει τα Αρχεία του Κράτους. Τα παλάτια και οι εκκλησίες συνεχίζονται, ανακατεμένα με café διάσπαρτα στην πλατεία που, μαζί με τον πεζόδρομο, είναι η καρδιά της πόλης. Καθίστε στο υπέροχο Gradska Kavana που είναι διαμπερές και βλέπει και στη θάλασσα, αν κι αξίζει να απολαύσετε τα πανέμορφα κτίρια που το περιβάλλουν, καθισμένοι στην υπερυψωμένη βεράντα του. Οι αιώνες της Ενετοκρατίας και το γεγονός ότι το Ντουμπρόβνικ ήταν το σημαντικότερο λιμάνι της Αδριατικής μετά τη Βενετία δημιουργούν την αίσθηση ότι βρίσκεσαι στην Ιταλία, εντύπωση που ενισχύεται και από την τοπική κουζίνα, ιδίως τα τυριά, τα κρασιά και τα αλλαντικά τους.

Παλιά πόλη & φαγητό

Η παλιά πόλη του Ντουμπρόβνικ είναι μικρή και, καθώς δεν έχει σημαντικά μουσεία, μπορεί κανείς να την δει σχεδόν μέσα σε μια μέρα. Αυτό που έχει σημασία είναι να χαλαρώσετε και να απολαύσετε την ομορφιά γύρω σας. Εδώ πρέπει να συμπληρώσω ότι για να γίνει αυτό επιβάλλεται να ακολουθήσετε τους ρυθμούς της πόλης, που διαφέρουν κάπως από αυτούς που έχουμε συνηθίσει. Φροντίστε να φάτε νωρίς το βράδυ, αλλιώς θα δείτε έντρομοι να μαζεύουν τις καρέκλες την ώρα που θα είστε ξελιγωμένοι από την πείνα, όσο για τα ποτά, ετοιμαστείτε να τα πιείτε λίγο νωρίτερα απ΄ ότι συνήθως. Αναζητήστε και φάτε οπωσδήποτε στην Lady Pi-Pi, κάτω από τα τείχη στην Antuninska ul. 21, βλέποντας την πόλη από ψηλά. Με δεδομένο ότι τα περισσότερα εστιατόρια είναι τουριστικά, αυτή είναι μια πολύτιμη διεύθυνση και επιπλέον η Lady δεν δέχεται γκρουπ. Το μόνο που χρειάζεται είναι να μην βρέχει, μια και θα καθίσετε σε μια ταράτσα κάτω από την κληματαριά, και λίγη υπομονή γιατί κρατήσεις δεν γίνονται και τα καλά νέα μαθαίνονται, οπότε την ξέρουν κι άλλοι. Αν βιάζεστε και θέλετε να τσιμπήσετε κάτι πραγματικά καλό στα γρήγορα, πηγαίνετε στον Barba, στην Boškovićeva ul. 5, για να φάτε σάντουιτς με χταπόδι και καλαμαράκια, σούπερ χταποδοσαλάτα, φρέσκα στρείδια και γαρίδες και να τα ευχαριστηθείτε. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα fast food με θαλασσινά αλλά αυτός ο χαρακτηρισμός πραγματικά τον αδικεί. Από τα ωραιότερα σημεία για ένα ποτό είναι το Buza Bar (Crijevićeva ul. 9) που βρίσκεται σκαρφαλωμένο στα βράχια έξω από τα τείχη και προσφέρει ατελείωτη θέα στην Αδριατική. Το ξέρουν και το ψάχνουν όλοι, αλλά αν δεν πάτε καλοκαίρι θα βρείτε τραπέζι ή έστω καρέκλα. Κάνοντας τον απολογισμό της εκδρομής πίνοντας ένα ποτήρι λευκό κρασί Malvasija καταλήξαμε ότι το Ντουμπρόβνικ την άνοιξη αποδείχτηκε σοφή επιλογή και αν ψήνεστε, είναι η ιδανική ευκαιρία να το τολμήσετε σύντομα.

Text Κορίνα Φαρμακόρη
Πηγή lifo.gr

Στουτγκάρδη- Ντουμπρόβνικ

  • Αεροπορικώς (απευθείας πτήση κάθε Κυριακή με Eurowings) 1 ώρα και 45 λεπτά 
  • Οδικώς (με λεωφορείο) 22 ώρες
  • Οδικώς (με ΙΧ) 13,5 ώρες

Sehenswürdigkeiten in Dubrovnik

Dubrovnik ist eine Stadt im südlichen Kroatien an der Adria. Im Jahr 1979 wurde die gesamte Altstadt von der UNESCO in die Liste des Weltkulturerbes aufgenommen. Dubrovnik gilt als eine der schönsten Städte des Mittelmeerraumes und ist ein Zentrum des Fremdenverkehrs. Die Stadt entwickelt sich zunehmend zu einem Treffpunkt des internationalen Jetsets und der High Society. Die Altstadt ist autofrei bis auf limitierten Liefer- und Anwohnerverkehr. In der Nähe zur Altstadt ist das Parkplatzangebot sehr begrenzt.

Die Stadtmauern von Dubrovnik sind 1940 Meter lang sowie bis zwischen drei und sechs Meter breit und (gegen eine Gebühr) komplett begehbar. Sie sind das besterhaltene Fortifikationssystem in Europa und umfassen einen perfekt erhaltenen Komplex öffentlicher und privater, sakraler und säkularer Bauwerke aus allen Perioden der Stadtgeschichte, beginnend mit seiner Gründung im 7. Jahrhundert, sowie den Stadthafen von Dubrovnik. Hier seien vor allem die Hauptpromenade (der „Stradun“), der Fürsten-Palast, die Kirche des Hl. Blasius (sv. Vlaho), die Kathedrale Mariä Himmelfahrt, das Zollhaus und das städtische Rathaus hervorgehoben. Sowie das im 13. Jahrhundert gegründete Dominikanerkloster (Ulica iza medja), das Franziskanerkloster aus dem 14. Jahrhundert. Hier befindet sich auch eine mittelalterliche Apotheke, aus dem Jahr 1317, eine der ältesten Europas. Weitere Sehenswürdigkeiten sind die Rolandsäule, der Rektorenpalast, der Sponza-Palast und der Glockenturm. Außerdem gibt es in Dubrovnik eines der ältesten kommunalen Theater Europas, in dem immer noch Aufführungen stattfinden.

Auf der vorgelagerten Insel Lokrum und in der Vorstadt Ploče befinden sich Lazarette, hier genannt Lazareti, in denen erstmals in Europa ab dem Jahr 1377 ankommende Reisende zum präventiven Schutz der Stadt vor der Pest 30 Tage, später 40 Tage isoliert in Quarantäne verweilen mussten. Das weltweit älteste Arboretum, Arboretum Trsteno, das etwa im Jahr 1492 angelegt wurde, befindet sich nahe der Stadt Dubrovnik.

Deutsche Texte Nikolaos Radis