Ο Παναγιώτης Σιδηρόπουλος, αναπολώντας το παρελθόν μας αφηγείται:
«Η μητέρα μου το 1977 ως ξένη στη Γερμανία και στους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης της δυσκολευόταν πολύ να βρει σπίτι για να μείνουμε. Ήταν τότε που αποφάσισε να επιστρέψει πίσω στην πατρίδα μας, ενώ ο πατέρας μου έμεινε μόνος του εδώ για να κάνει το ξεκίνημά του.
Ο ένας χρόνος στη Daimler έγινε 33. Η μητέρα μου σύντομα γύρισε κοντά του, ξεκίνησε να εργάζεται ως μοδίστρα και στη συνέχεια στη σοκολατοβιομηχανία Ritter Sport.
Τα πρώτα χρόνια των γονιών μου ήταν μέσα στην αβεβαιότητα.»
«Δεν ξέραμε ποτέ αν οι Γερμανοί μας χαιρετούσαν ή μας έβριζαν. Απαντούσαμε μόνο „Ja! Ja!“», διηγείται ο πατέρας του Παναγιώτη Σιδηρόπουλου.
Ο ίδιος τελείωσε το Realschule, και το Wirtschaftsgymnasium, σπούδασε πολιτικός μηχανικός και δουλεύει σήμερα ως Σύμβουλος κατασκευών στο Υπουργείο Εσωτερικών.
Η καριέρα του είναι τόσο καλά στρωμένη εδώ στη Γερμανία, όμως δε θα μπορούσε να πει το ίδιο και για την ενσωμάτωσή του. «Μέχρι και πριν μερικά χρόνια ένιωθα ότι στα μάτια των Γερμανών ήμουν ο κακός μετανάστης» αναφέρει. «Ίσως και εξαιτίας του αναστήματός μου των 2 μέτρων». Αλλά και ο ίδιος ήθελε να μάθει απέναντι στους Γερμανούς να είναι ανοιχτός και το κατάφερε.
Ενσωμάτωση ναι! Αφομοίωση όχι!
Η φωτογραφία τον δείχνει με μία ποντιακή στολή και συμβολίζει ότι πρέπει να προσπαθούμε να ενσωματωνόμαστε χωρίς όμως να ξεχνάμε τις ρίζες μας.
Όνομα: Παναγιώτης Σιδηρόπουλος
Προσωνύμιο: Παναγιώτης ο Πόντιος
Τόπος Γέννησης: Δράμα
Ημερομηνία Γέννησης: 1977
Κατάσταση (Μάρτιος 2010): Σύμβουλος κατασκευών στο Υπουργείο Εσωτερικών
* Η συνέντευξη δόθηκε το 2010 στο Νικόλαο Ράδη με αφορμή την έκθεση φωτογραφίας του.
FOTO Νικόλαος Ράδης
