Κάιν και Άβελ. Ρωμύλος και Ρώμος. Adidas και Puma; Η αντιπαλότητα μεταξύ δύο από τις πιο αναγνωρίσιμες μάρκες παγκοσμίως ξεπέρασε τον απλό εταιρικό ανταγωνισμό.
Ήταν μια οικογενειακή διαμάχη που όχι μόνο χώρισε δύο αδέρφια, αλλά χώρισε και τους κατοίκους της πόλης τους σε αντιμαχόμενες φατρίες, και διήρκησε 60 χρόνια.
Στη δεκαετία του 1920, τα δύο αδέρφια ήταν συνεργάτες στην εταιρεία αθλητικών υποδημάτων Dassler Brothers, που λειτουργούσε από το πλυσταριό της μητέρας τους στην μικρή γερμανική πόλη Herzogenaurach. Ο Αδόλφος (Adi) Ντάσλερ ήταν ο ήσυχος, προσεγμένος τεχνίτης που σχεδίαζε και έφτιαχνε τα παπούτσια, ενώ ο μεγαλύτερος Ρούντολφ (Rudi) ήταν ο εξωστρεφής πωλητής.
Αν και τα δύο αδέρφια εντάχθηκαν στο ναζιστικό κόμμα όταν ο Χίτλερ ανέλαβε την εξουσία το 1933, αυτό δεν τους εμπόδισε από το να πείσουν τον θρύλο του αφροαμερικανικού στίβου, Τζέσε Όουενς να φορέσει τα παπούτσια τους όταν αγωνίστηκε και κέρδισε τέσσερα χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου το 1936. Η νίκη του Όουενς έδωσε στα παπούτσια τους διεθνή φήμη και οι πωλήσεις των προϊόντων των αδερφών Ντάσλερ απογειώθηκαν.
Όμως, η επιτυχία δημιούργησε νέες εντάσεις στη σχέση των αδερφών, οι οποίες είχαν ήδη αρχίσει να οξύνονται από το γεγονός ότι οι οικογένειές τους ζούσαν στην ίδια βίλα, παρά το γεγονός ότι οι σύζυγοί τους δεν τα πήγαιναν πολύ καλά. Υπήρξαν πολλά περιστατικά που λέγεται ότι ενίσχυσαν την σύγκρουσή τους, αλλά το πιο ευρέως αποδεκτό συνέβη κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όταν οι Σύμμαχοι βομβάρδισαν το Herzogenaurach. Όταν ο Adi και η σύζυγός του μπήκαν σε ένα καταφύγιο στο οποίο βρισκόταν ήδη ο Ρούντι και η σύζυγός του, αναφώνησε: «Οι μπάσταρδοι επέστρεψαν» αναφερόμενος στις συμμαχικές δυνάμεις. Ο Ρούντι ήταν πεπεισμένος ότι η παρατήρηση αυτή απευθυνόταν στον ίδιο και την οικογένειά του. Τότε γεννήθηκε μία διαμάχη – μια από τις πιο επικές και ίσως Βιβλική στην επιχειρηματική ιστορία. (Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός πως το θέμα Adidas Vs Puma βρίσκεται στην 20η θέση των μεγαλύτερων επιχειρηματικών αντιπάλων στη λίστα του Fortune).
Όταν ο Ρούντι κλήθηκε να υπηρετήσει στον στρατό, είχε υποψιαστεί πως ο Άντι και η σύζυγός του, είχαν σχεδιάσει να τον στείλουν στο μέτωπο για να φύγει από την μέση στην δουλειά. Αργότερα, ο Ρούντι συνελήφθη αρχικά γιατί εγκατέλειψε την θέση του και στη συνέχεια από τους Συμμάχους, λόγω υποψίας πως εργαζόταν για την Γκεστάπο. Και στις δύο περιπτώσεις, ο Ρούντι ήταν πεπεισμένος πως ο Άντι ήταν εκείνος που τον ξεγέλασε, με τις υποψίες του να επιβεβαιώνονται από μια αναφορά που κατατέθηκε από έναν Αμερικανό αξιωματικό. Ενώ ο Ρούντι βρισκόταν φυλακισμένος, ο Άντι ξανάχτισε την επιχείρηση, πουλώντας παπούτσια στην αμερικανική G.I.
Η σύγκρουση κλιμακώθηκε καθώς τα δύο αδέρφια χώρισαν την εταιρεία στα δύο το 1948, διαιρώντας τα περιουσιακά στοιχεία και τους υπαλλήλους. Ο Άντι ονόμασε την εταιρεία Adidas, έναν συνδυασμό του ονόματος και του επωνύμου του. Ο Ρούντι επιχείρησε το ίδιο, ονομάζοντας αρχικά την εταιρεία του «Ruda» αλλά τελικά το άλλαξε στο πιο αθλητικό «Puma». Οι δυο τους έχτισαν ανταγωνιστικά εργοστάσια στις αντίθετες πλευρές του ποταμού Aurach και γρήγορα έγιναν υπεύθυνοι για το μεγαλύτερο μέρος της οικονομίας του Herzogenaurach, με τους κατοίκους της πόλης να εργάζονται είτε για την μία είτε για την άλλη εταιρεία.
Καθώς ολόκληρη η πόλη συμμετείχε, εν μέρει, στην εχθρότητα της οικογένειας Ντάσλερ, η αντιπαλότητα πήρε τραγελαφικές διαστάσεις. Υπήρχαν τοπικές επιχειρήσεις που εξυπηρετούσαν μόνο την Adidas ή την Puma, οι σχέσεις ή οι γάμοι ανάμεσα σε υπαλλήλους τους διαφορετικών εταιρειών απαγορεύονταν και το Herzogenaurach έγινε γνωστό ως «η πόλη που όλοι γυρνάνε τον λαιμό τους» καθώς οι κάτοικοί της πρώτα κοιτούσαν ποιανής εταιρείας παπούτσια φορούσες προτού μιλήσουν σε κάποιον.
Κι ενώ ο Ρούντι είχε αποκτήσει από την κοινή τους εταιρεία το προσωπικό πωλήσεων και ήταν καλύτερος στις πωλήσεις, ο Άντι είχε την τεχνική τεχνογνωσία και καλύτερες σχέσεις με τους αθλητές που μπορούσαν να του προσφέρουν δημόσια προβολή, ανεβάζοντας τις πωλήσεις υπέρ της Adidas, με την Puma να προσπαθεί να την ανταγωνιστεί. Ωστόσο, εστιάζοντας τόσο πολύ ο ένας στον άλλον, και οι δύο εταιρείες αντέδρασαν αργά στην απειλή της Nike, που κυριάρχησε στη βιομηχανία αθλητικών υποδημάτων, αφήνοντάς τες πολύ πίσω.
Το τέλος μιας εχθροπραξίας έξι δεκαετιών ήρθε το 2009, όταν οι εργαζόμενοι των δύο εταιρειών αποφάσισαν να παίξουν έναν φιλικό αγώνα ποδοσφαίρου. Μέχρι τότε, οι αδερφοί Ντάσλερ είχαν και οι δύο πεθάνει, με διαφορά 4 ετών ο ένας από τον άλλον. Ακόμη όμως και στον θάνατο, η εχθρότητα συνεχίστηκε καθώς τα δύο αδέρφια θάφτηκαν στα αντίθετα άκρα του ίδιου νεκροταφείου, όσο το δυνατόν πιο μακριά ο ένας από τον άλλον.
Φωτογραφίες: AP, Wikipedia, Adidas
Text Γεωργία Αρσενίου
Πηγή iefimerida