Η Brigitte K. είναι 80 χρονών και εργαζόταν ως μοδίστρα στην περιοχή της Στουτγκάρδης.
Παρόλο που έχει βγει στη σύνταξη, επισκέπτεται καθημερινά όλες τις παλιές της συναδέλφισσες για να μαζέψει τα ρετάλια των υφασμάτων τους. Τα συγκεντρώνει για να τα προσφέρει στη 10χρονη κόρη μίας υπάλληλου του αγαπημένου της καφέ στην πόλη, με σκοπό να της δώσει τη χαρά να ράβει μόνη της τα ρούχα για τις κούκλες της.
Αυτό της δίνει ζωή, δίνει νόημα στη μοναχική καθημερινότητά της. Γεμίζει το κενό από τα εγγόνια που πόθησε να δεί αλλά δεν είδε… Αυτό είναι και το μεγάλο της παράπονο.
Από την κίνηση προσφοράς αντλεί δύναμη για να ανταπεξέλθει στην αρρώστια των 80 χρόνων της.

Η ίδια έχει αγαπήσει πολύ την Ελλάδα, την οποία επισκέφτηκε τελευταία φορά, πριν 40 χρόνια. Αυτό που έμεινε χαραγμένο στη μνήμη της είναι «το λιμάνι του Πειραιά και τα πολλά καράβια που πηγαινοερχόντουσαν».
Τώρα μιλάει με το χρόνο… μια ζωή ήταν ξανθιά και τα άσπρα μαλλιά της τής θύμιζαν τα χρόνια που πέρασαν και όλα όσα χάθηκαν… Ήταν άσπρα σαν το χιόνι, έβγαζαν ψύχρα. Πλέον τα βάφει λίγο πιο σκούρα για να ξεγελά το χρόνο στον καθρέφτη της!
Το μήνυμα ζωής που στέλνει ειναι «Για να είσαι χαρούμενος στη ζωή σου, να είσαι με όλους τους ανθρώπους ευγενικός και φιλικός. Ο καθένας κουβαλαει μια ιστορία και μια μοίρα που… δεν την διάλεξε“.
FOTO Νικόλαος Ράδης