Στην κυριολεκτικά «αθέατη» από τον πολύ κόσμο πλευρά της πόλης, ψηλά στην ταράτσα ενός κτηρίου γραφείων στο Σύνταγμα, εκεί που κάποτε στεγάζονταν και τα γραφεία της Motor Oil, υπάρχει η αυτοσχέδια καντίνα του κύριου Γιάννη που φροντίζει εδώ και 38 χρόνια τους τακτικούς πελάτες του με το ίδιο ακριβώς «σπιτικό», αλλά λαχταριστό μενού. 

Μάταια ψάχνεις μια επιγραφή να σε υποψιάσει μπαίνοντας στο ισόγειο του κτηρίου της οδού Καραγιώργη Σερβίας στον αριθμό 2. Δεν υπάρχει. Θα ανέβεις μέχρι τον 9ο όροφο που σε βγάζει σε μια συνηθισμένη και απρόσωπη – εκ πρώτης όψεως –  αθηναϊκή ταράτσα, περιστοιχισμένη από τις τσιμεντένιες «προεκτάσεις» του λεκανοπεδίου, κεραίες και καμινάδες. Τη μονότονη εικόνα διακόπτει το ακαθόριστο μοτίβο που δημιουργούν τα μικρά ρετρό τραπεζοκαθίσματα που μπορούν να εξυπηρετήσουν έως 20 άτομα τη φορά, κάτι που προκαλεί μια μικρή «συμφόρηση» ιδίως τις μεσημεριανές ώρες  όταν οι τακτικοί θαμώνες ανεβαίνουν για το μεσημεριανό τους διάλειμμα. Γιατί ο κύριος Γιάννης έχει αυτό ακριβώς που χρειάζονται.

Το μενού του «καταστήματος», ίδιο κι απαράλλαχτο όλα αυτά τα χρόνια, περιλαμβάνει μόλις τρία πιάτα:  ντοματοσαλάτα, ομελέτα με πατάτες τηγανητές και τυρί φέτα, μπιφτεκάκια. Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο. Αν είσαι τυχερός, μπορεί να σε τρατάρει και λίγη ρακή στο τέλος για να ξεπλύνεις το στόμα σου.

Το καλοκαίρι κάνει πολλή ζέστη στην ταράτσα και η καντίνα λειτουργεί μόνο τις εργάσιμες ημέρες. Ένας παλιός φορητός ανεμιστήρας δημιουργεί στο εσωτερικό της μια υποφερτή και απροσδιόριστα ευχάριστη ατμόσφαιρα. Όμως τα τραπέζια κάτω από την τέντα έξω στην ταράτσα αποκαλύπτουν μια εντυπωσιακή θέα στην Αθήνα, από το κτήριο της Βουλής μέχρι τον λόφο της Ακρόπολης και ακόμη πιο πέρα, στη θάλασσα.

Σε πείσμα των σύγχρονων τάσεων, την επόμενη φορά που θα μπορείς να κλέψεις λίγο χρόνο από την εργασιακή σου ρουτίνα, αξίζει να τον περάσεις σε αυτή την ταράτσα, μακριά από τα ανέκφραστα πρόσωπα των περαστικών και τη βουή της πόλης. Τόσο το φαγητό, όσο και η θέα, θα δικαιώσουν την επιλογή σου. 


*Το κείμενο είναι μετάφραση απο το blog TRAVEL FOOD PEOPLE

Πηγή Αναστασία Χασιώτη – Δημήτρης Κόσσυφας , athensvoice.gr