Η Barbie χωρίς αμφιβολία είναι η πιο διάσημη κούκλα στον κόσμο, ένα παιχνίδι το οποίο έχει συντροφεύσει την παιδική ηλικία των περισσότερων κοριτσιών του πλανήτη.
Φέτος γίνεται 60 χρονών και μέσα στα χρόνια έχει κατηγορηθεί σχεδόν για τα πάντα: για τα σεξιστικά πρότυπα που έχει βοηθήσει να προωθηθούν, για τις σωματικές της αναλογίες, για τη μόρφωση και το βιοτικό της επίπεδο, για τη στάση της απέναντι σε θρησκευτικά ζητήματα ή θέματα μειονοτήτων.
Αν μπορούσε να μιλήσει, όμως, η ίδια τι θα έλεγε για την πορεία της;
Σε ένα ενδιαφέρον βίντεο του Brut η διάσημη κούκλα καταγράφει τις σημαντικές στιγμές στη ζωή της από τα ράφια των παιχνιδάδικων στις ζωές των εκατομμυρίων παιδιών που έπαιξαν μαζί της, σε ένα μονόλογο που θα μπορούσε να είναι και η αυτοκριτική της και ταυτόχρονα η αυτοκριτική της εταιρείας που την εδραίωσε στην παγκόσμια αγορά παιχνιδιών.
«Το όνομά του το χρωστάω σε μία από τις δύο κόρες του δημιουργού μου. Έκανα το ντεμπούτο μου στη Νέα Υόρκη του 1959. Δεν πολυπίστευαν σ‘ εμένα, όμως, η επιτυχία μου ήταν άμεση και μεγάλη. Ήταν τέτοια η πίεση των θαυμαστών μου, που ήδη στον 2ο χρόνο μου στην αγορά μου χρέωσαν και έναν σύντροφο. Το όνομά του; Κεν. Έτσι έλεγαν τον γιο του δημιουργού μου».
Μέσα στα χρόνια άλλαξα περισσότερα από 150 επαγγέλματα, μεταξύ των οποίων και αυτό του αστροναύτη, το 1965 και μόλις τον 6ο χρόνο της ζωής μου, ως κούκλα. Στα 26 μου κυκλοφόρησα και στην άφρο εκδοχή μου με πιο σκούρο δέρμα και σγουρά μαλλιά, ενώ 13 χρόνια μετά αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν την ξαδέλφη μου, Φράνσι για να καλύψει αυτή την ανάγκη για κούκλες με πιο σκούρα επιδερμίδα».
Στα 34 μου με κατηγόρησαν ότι έκανα μερικά σεξιστικά σχόλια, επειδή έλεγα ότι τα μαθηματικά είναι δύσκολο μάθημα. Στα 40 μου βρισκόμουν στο 99% των Αμερικανικών σπιτιών και κάθε κορίτσι ηλικίας 3 – 10 ετών έπαιζε μαζί μου. Στα 40 μου, το στήθος μου μίκρυνε και η περιφέρεια μου μεγάλωσε, το πρόσωπό μου έμοιαζε περισσότερο με παιδιού. Στα 47 μου το σώμα μου βρέθηκε και πάλι στο στόχαστρο».
Η κριτική και πάλι αφορούσε τις αναλογίες μου και αυτή τη φορά βρετανοί ερευνητές αποφαίνονταν ότι η „εξαιρετικά αδύνατη φιγούρα μου θα οδηγούσε τα κορίτσια σε λάθος πρότυπα για την εικόνα του σώματός τους. Στα 57 μου πλέον κυκλοφορούσα σε όλες τις πιθανές εκδοχές: ψηλή, κοντούλα, με καμπύλες, ξανθιά, μαύρη, Ασιάτισσα. Οι δημιουργοί μου ήθελαν να εκφράζω κάθε μορφή διαφορετικότητας. Στα 58 μου φόρεσα για πρώτη φορά στη ζωή μου χιτζάμπ. Με έφτιαξαν έτσι, έχοντας ως πρότυπο την μουσουλμάνα Ολυμπιονίκη της ξιφασκίας, Ibtihaj Muhammad.
Και για ακόμη μία φορά κατηγορούμαι για αναμόχλευση παθών. Το όνομά μου είναι Barbie» και βαρέθηκα να με κατηγορούν….
Πηγή www.lifo.gr