Η περίπτωσή της σπάνια, λες και η «αιώνια» σταρ δημιουργήθηκε μέσα σε ένα καλούπι, το οποίο καταστράφηκε από το δημιουργό του, πριν προλάβει να το ζηλέψει και το αντιγράψει κάποιος άλλος. Αυθεντική, αξεπέραστη, γεμάτη ζωντάνια. Μια γυναίκα που ξέρει να αγαπά τη ζωή και να αγαπιέται από το κοινό που την παρακολουθεί φανατικά σε ό,τι κι αν κάνει. «Σας εύχομαι να μεγαλώσετε όπως εγώ» ευχήθηκε στην πρεμιέρα της παράστασης «Αναζητώντας τον Αττίκ» στο θέατρο Παλλάς στις 13 Απριλίου και το κατάμεστο με κόσμο θέατρο σείστηκε από τις επευφημίες και τα χειροκροτήματα.

Με υποδέχτηκε, ως μεγάλη ντίβα, στην Κινέτα στο καταφύγιό της, στο σπίτι που λατρεύει, εκεί όπου γαληνεύει! «Τώρα ζω» μου είπε και ένα χαμόγελο ευτυχίας σχηματίστηκε στο πρόσωπό της. Ένα κοριτσίστικο, δροσερό χαμόγελο που τόνισε τα όμορφα ζυγωματικά της και τη χαριτωμένη μύτη της «το γεγονός ότι άργησα να μεγαλώσω μέσα μου τελικά μου έκανε καλό. Ακόμη και σήμερα που κάνω πιο επιλεκτικές δουλειές, όχι επειδή έχω οικονομικό πρόβλημα (που έχω, όπως όλοι μας), αλλά γιατί μέσα από τους ρόλους και το χειροκρότημα του κοινού εγώ ζω. Δεν κουράζομαι όταν δουλεύω, αισθάνομαι τη νιότη, μια φρεσκάδα που δεν μπορώ να εξηγήσω με λόγια. Για όσο ζω λοιπόν θέλω να μπορώ να δουλεύω και να ρουφάω την κάθε στιγμή. Αυτό είναι το μυστικό της ζωής μου».

Zozo_SapountzakiΜε μότο τη φράση «τώρα ζω», η Ζωζώ Σαπουντζάκη εξακολουθεί να βρίσκεται στις πρώτες θέσεις των κορυφαίων σταρ που μας απασχολούν με τις επαγγελματικές δουλειές τους, με την προσωπική τους ζωή και την εικόνα τους που παραμένει αναλλοίωτη στο χρόνο. Σαν παιδάκι την είδα να κατεβαίνει 150 σκαλιά προκειμένου να κάνει τη βουτιά της, βάζοντας τα γυαλιά σε πολύ νεότερές της. 

«Περπατάω πολύ, κινούμαι συνεχώς και απολαμβάνω τη θάλασσα της Κινέτας. Μέσα και δίπλα στο νερό αισθάνομαι παιδί, τραγουδάω, φωνάζω, χορεύω, με βλέπει ο κόσμος και δεν με απασχολεί αν με παρεξηγεί. Κάποιοι μπορεί να λένε ότι είμαι τρελή. Ε, ναι λοιπόν! Είμαι μια τρελή γεμάτη ζωή!» λέει γελώντας μέσα από την καρδιά της, με τον χαρακτηριστικό γλυκό ήχο του γέλιου της, που εξακολουθεί να μαγεύει και να μαγνητίζει, «Ναι, τώρα ζω, γιατί τώρα μπορώ να απολαμβάνω την κάθε μέρα. Κάποτε δούλευα από το πρωί έως το βράδυ και δεν καταλάβαινα τι γινόταν δίπλα μου, γύρω μου. Ξεκινούσα από τις 7.00 το πρωί για γύρισμα, μετά πήγαινα στο θέατρο και στη συνέχεια στα νυχτερινά μαγαζιά όπου δούλευα. Έφτανα στο σημείο να κοιμάμαι τρεις και τέσσερις ώρες. Δεν βαρυγκωμώ, αντιθέτως, να ‚ναι καλά -όπου βρίσκονται- όλοι εκείνοι οι σπουδαίοι που με στήριξαν και με πίεζαν να παίξω έστω και σε αυτές τις λίγες ταινίες που έκανα. Ταξίδια έκανα πολλά, πάντα όμως για δουλειά. Στο Παρίσι για τα καλύτερα φτερά, στο Λονδίνο για μπότες και καλσόν, στην Αμερική για σόου! Τώρα όμως όλα είναι διαφορετικά. Περπατάω με τις ώρες, χαζεύω στα μαγαζιά, βλέπω θεατρικές παραστάσεις, επισκέπτομαι νυχτερινά κέντρα και καμπαρέ.Έχω χρόνο για μένα και γι‘ αυτούς που με αγαπούν, τους φίλους μου, την Ελπη, το Μάκη, το Σταύρο». Μια βόλτα στη θάλασσα, στο βουνό ή μια εκδρομή έχει σήμερα για τη «βασίλισσα της νύχτας» μεγάλη άξια, καθώς οι επαγγελματικές υποχρεώσεις της δεν της επέτρεπαν και πολλά: «Κάποιοι νομίζουν ότι έχω κάνει αυτό που λέμε „μεγάλη ζωή“. Ως επαγγελματίας ναι, την έχω κάνει, την έχω χαρεί. Ως απλός άνθρωπος όμως στερήθηκα πολλά. Το παιδί που δεν κατάφερα να φέρω στον κόσμο, διότι όταν έμεινα έγκυος από το δεύτερο σύζυγό μου Ανδρέα Πολίτη, νόμιζα πως μπορούσα να το κάνω εξακολουθώντας να δουλεύω με το ίδιο πάθος. Νόμιζα πως μπορούσα να συνεχίσω να χορεύω και να κάνω πιρουέτες και αμερικάνικο σπαγγάτο. Οχι! Τότε έπρεπε να καθίσω, να ξεκουραστώ. Ημουν τελειομανής σε όλα μου και εξακολουθώ να είμαι, τόσο στη δουλειά μου όσο και στο σπίτι. Τα θέλω όλα στην εντέλεια!».

Zozo_Sapountzaki«Ε, λοιπόν, τώρα ζω…
Γι‘ αυτό με λένε και Ζωζώ
»!

«Ανοιχτό βιβλίο»

Η Ζωζώ Σαπουντζάκη είναι ανοιχτό βιβλίο, μιλάει για όλους και για όλα. Δεν έχει κανένα πρόβλημα να γυρίσει στο παρελθόν, να αναφερθεί σε όλα αυτά τα μεγάλα ονόματα που παρακολούθησαν από κοντά κάθε παράστασή της ή έπιναν… σαμπάνια μέσα από το γοβάκι της. Δεν έχει κανένα κόμπλεξ, σε ταξιδεύει στον κόσμο της, όμως δεν στέκεται στα παλιά, αφού το μέλλον εξακολουθεί να της κλείνει πονηρά το μάτι…

«Τη ζωή μου από τα επτά χρόνια μου, που ανέβηκα πρώτη φορά στο θεατρικό σανίδι, έτσι την ονειρεύτηκα, σαν ένα παραμύθι στο οποίο εγώ ήμουν η πρωταγωνίστρια. Το θέατρο το λατρεύω, είναι ο „άντρας“ μου, η ζωή μου όλη, η πίστα από την άλλη έγινε ο „εραστής“ μου. Κουράστηκα, δούλεψα πολύ, πάλεψα και πιστεύω πως τα κατάφερα. Τα τελευταία χρόνια κάνω ωραίες συνεργασίες και πιστεύω πως μέσα από τις δουλειές αυτές, εκτός από τη Ζωζώ, σέβομαι και τον κόσμο που όλα αυτά τα χρόνια έρχεται και με βλέπει» εξηγεί και παραδέχεται πως υπήρξε από τις πιο καλοπληρωμένες της εποχής.

«Δεν είμαι πάμπλουτη, είμαι όμως η Ζωζώ που δούλεψε μια ζωή. Ήμουν η πρώτη που ανέβασε τα κασέ, είχα τη μητέρα μου που ήταν η καλύτερη μάνατζερ που είχα και απαίτησε για μένα χρήματα και τα πήρα, γιατί εμένα το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να διασκεδάζω τον κόσμο.Όταν την έχασα, έκλαψα πολύ, διότι την είχα κοντά μου, στήριγμα για πολλά χρόνια. Το ίδιο βέβαια συνέβη και όταν έχασα τον πατέρα μου, τον αδελφό. Αλλά έτσι είναι η ζωή, με όμορφες και κακές στιγμές. Το θέμα είναι τι μένει και ποια μαθήματα παίρνουμε απ‘ ό,τι ζούμε».

Zozo_Sapountzaki
Μυστικά ομορφιάς

Στη συνέντευξη η Ζωζώ Σαπουντζάκη αποκαλύπτει και κάποια από τα μυστικά της άσβεστης ομορφιάς της! «Η αλήθεια είναι πως τώρα που βλέπω τον εαυτό μου παραδέχομαι πως μάλλον υπήρξα ένα ωραίο κορίτσι. Προσέχω τον εαυτό μου και ιδιαίτερα τη διατροφή μου. Είμαι πειθαρχημένη, δεν έπινα ποτέ αλκοόλ, αλλά τώρα ίσως πιω ένα ποτηράκι. Τρώω πολλά ψάρια με μια σαλάτα ή ένα φιλέτο. Το πρωί θα πιω πορτοκαλάδα και καφέ – τον θέλω σκέτο με λίγο γάλα. Ελέγχω το βάρος μου και αγαπώ την άσκηση. Προσέχω τα μαλλιά μου την ώρα που κάνω μπάνιο στη θάλασσα, καθώς το αλάτι -σε συνδυασμό με τον ήλιο- τα καταστρέφει. Δεν υπήρξα υστερική, απλώς προσεκτική με την εμφάνισή μου. Όπως τότε, έτσι και σήμερα» καταλήγει η Ζωζώ Σαπουντζάκη φωνάζοντας δυνατά: «Ε, λοιπόν, τώρα ζω… Γι‘ αυτό με λένε και Ζωζώ»!

TEXT Θάνος Μακρογαμβράκης

ΦώτοΒασίλης Μασιάς