TEXT: Ευρώπη Σοϊλεμέ, Φώτο: Νικόλαος Ράδης, Siggi Wiest

Εκκεντρική παρουσία, μαύρο πυκνό μούσι, τατουάζ, πάντα μέσα στη μόδα, λιγομίλητος αλλά θορυβώδης, με καταγωγή από την Κρήτη. Ο λόγος για τον Ιωάννη Χρονάκη, η αλλιώς JACK THE RIPPER. Ένας από τους πιο περιζήτητους μπαρμπέρηδες στη Γερμανία!

Έτσι είναι η ζωή… άλλους τους περνά από σαράντα κύματα για να τους βγάλει σε στεριά και άλλους τους περνά με βάρκα… Αυτό εκφράζει απόλυτα την πολυτάραχη ζωή του Ιωάννη Χρονάκη, ιδιοκτήτη ενός από τα καλύτερα Μπαρμπέρικα της Γερμανίας, το «Jack the Ripper». Του πήρε χρόνο να φτάσει στον προορισμό αλλά κέρδισε σε εμπειρία!

Ένας περήφανος Κρητικός, γεννημένος και μεγαλωμένος στο Weilimdorf της Στουτγκάρδης,  με καταγωγή από το Ζαρό Ηρακλείου, το χωριό με το καλύτερό νερό παγκοσμίως για το 2017 και τον Άγιο Νικόλαο, το Μονακό της Ελλάδας. Με τέτοια καταγωγή δεν θα μπορούσε να έχει καταφέρει κάτι λιγότερο από το γίνει ο νούμερο ένα μπαρμπέρης στη Γερμανία, έχοντας ως πελάτες του μόνο την αφρόκρεμα. Από τραγουδιστές, παρουσιαστές, επιχειρηματίες, μέχρι καθημερινούς ανθρώπους που θέλουν να βάλουν μια πινελιά στιλ επάνω τους. Για να καταφέρεις να κλείσεις ραντεβού στο μπαρμπέρικό του, προϋποθέτει το λιγότερο ένα μήνα αναμονή και μεγάλη υπομονή. Είναι άνθρωπος που δημιουργεί πάθη. Ή θα τον συμπαθήσεις με την πρώτη ματιά ή όχι, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν τον αγγίζει όπως λέει και ο ίδιος… «Δεν είναι όλα για όλους»!

«Ένας άντρας χωρίς στόχο, είναι σαν ένα κοντάρι χωρίς μύτη!»

«Βαριά» καταγωγή

Εκκεντρική παρουσία, πυκνό μούσι, τατουάζ, πάντα μέσα στη μόδα, λιγομίλητος αλλά θορυβώδης… Θα μπορούσαμε να πούμε πως αυτά πλέον είναι τα χαρακτηριστικά ενός σύγχρονου μπαρμπέρη! Αυτό όμως που αποπνέει ο Ιωάννης είναι η «βαριά» καταγωγή του. «Φωνάζει» Ελλάδα από μακριά. Η Κρήτη φαίνεται πάνω του.

Γυρνώντας το χρόνο πίσω και σταματώντας τον στην ηλικία των 16 ετών, θα συναντήσουμε ένα νέο γεμάτο ενέργεια, όνειρα και ανήσυχο πνεύμα, κάτι που τον χαρακτηρίζει μέχρι και σήμερα. Ο πατέρας του Νικόλαος Χρονάκης ήταν ο  πρώτος χοροδιδάσκαλος της κρητικής μουσικής στη Γερμανία και εν τέλει, αυτός που τον μύησε στα μυστικά της Κρήτης, ώστε λίγα χρόνια αργότερα να γίνει και ο ίδιος χοροδιδάσκαλος. Όντας το μικρότερο παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας, ο Ιωάννης ακολουθούσε τον πατέρα του, όπως και τα άλλα τρία αδέρφια του σε όλες τις χοροεσπερίδες, ντυμένοι πάντα με την παραδοσιακή στολή της Κρήτης. Ο μεσαίος του αδερφός έπαιζε λαούτο και τα υπόλοιπα αγόρια με την καθοδήγηση του πατέρα τους, ταξίδευαν τον κόσμο στην παράδοση και στο ρυθμό της γενέτειρας του Δία.

Γκολτζής με πολλούς στόχους

Υπερκινητικός, με μεγάλη αγάπη στα σπορ και ιδιαίτερη αδυναμία στο ποδόσφαιρο. Από μικρός το ημερήσιο πρόγραμμά του ήταν σχολείο και γήπεδο. Δεν ήταν ο απουσιολόγος της τάξης, αλλά ήταν το «τανκς» των γηπέδων. Τανκς ήταν το παρατσούκλι του, γιατί η θέση που έπαιζε ήταν σέντερ φορ και έτσι τον θυμούνται αρκετοί. Σαρωτικός σε κάθε του κίνηση, θα μπορούσε να είχε ακολουθήσει την καριέρα του επαγγελματία ποδοσφαιριστή, αλλά όπως λέει… «ένα πρόβλημα υγείας με έβγαλε εκτός των επαγγελματιών, ανοίγοντάς μου όμως το δρόμο για μία άλλη αγάπη, την κομμωτική και το σχέδιο μόδας.»

Τα πρωινά πηγαινοέρχεται στη σχολή, συναναστρέφεται με πολύ κόσμο, είναι κοινωνικός και αγαπητός, δεν έχει όμως τόσο πολύ ελεύθερο χρόνο για να τους βλέπει όλους, και αποφασίζει να δουλέψει νύχτα για να μπορούν να πηγαίνουν οι φίλοι του να τον βλέπουν, αλλά και να βγάζει το χαρτζιλίκι του.

Τον ρωτάμε αν ισχύει αυτό που λένε πως η νύχτα είναι γλυκιά. Χαμογελάει αινιγματικά αφήνοντας πολλά υπονοούμενα και καταλήγει:

«Είναι γλυκιά η νύχτα, ξελογιάστρα και μεγάλο σχολείο. Η νύχτα για εμένα ήταν σαν το ταξίδι του Οδυσσέα στην επιστροφή για την Ιθάκη. Απέκτησα τρομερές εμπειρίες και γνωριμίες, είχα όμως πολλούς αιολικούς ανέμους, που με απομάκρυναν από την Ιθάκη μου. Πέρασα κι εγώ από τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη, έπεσα πάνω σε Κίρκες αλλά κατέληξα στη δική μου Ιθάκη που είναι αυτό που είμαι σήμερα».

Ήρθε η ώρα του Jack the Ripper

Σήμερα έχει καταφέρει μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να κάνει το μικρό μπαρμέρικο που αρχικά ξεκίνησε με μια καρέκλα, περιζήτητο για τον αντρικό πληθυσμό της Γερμανίας και να προσθέσει άλλες τρεις καρέκλες. Ένας χώρος ιδιαίτερος ως προς τη διακόσμηση, γεμάτος έπιπλα και αντικείμενα αντίκες. 

Τι σημαίνει για σένα «Jack the Ripper»;

Ένα όνειρο ζωής. Από την πρώτη ημέρα που έπιασα ψαλίδι στα χέρια μου είχα δημιουργήσει στο μυαλό μου και το χώρο που θα ήθελα να δράσω και σήμερα, αρκετά χρόνια μετά, το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα.

Πολλοί άνθρωποι έχουν μια αρνητική εικόνα για το τατουάζ. Εσύ σήμερα τι έχεις να πεις πάνω σε αυτό, νιώθεις να σου βάζουν ταμπέλες λόγω εμφάνισης;

Ισχύει ότι οι περισσότεροι το βλέπουν αρνητικά γιατί δε γνωρίζουν από καλλιτεχνία. Υπάρχει ένα ποσοστό ατόμων της τάξης του 40% που το κάνει ακολουθώντας τις τάσεις της μόδας ή γιατί θεωρεί πως άμα έχει ένα Τattoo αποκτά μία διαφορετικότητα και κάτι αλλάζει στην προσωπικότητά του. Έχει την αίσθηση πως με ένα Tatoo έχει γίνει κάποιος. Αυτό βέβαια ισχύει μόνο στη φαντασία του ατόμου! Το Τattoo γενικά, αλλά και ειδικά είναι τρόπος έκφρασης. Το υπόλοιπο 60% το κάνει γιατί θέλει να κρατήσει μνήμες από τη ζωή του χαραγμένες και ζωγραφισμένες επάνω του. Το κάθε τατουάζ έχει μία σημασία. Όσο για τις ταμπέλες, όχι δεν το νιώθω, αλλά και να ίσχυε δε θα με ενδιέφερε γιατί όπως έχω ξαναπεί, δεν είναι όλα για όλους.

Πειραματίστηκες πολύ στη ζωή σου σε επαγγελματικό επίπεδο. Πιστεύεις ότι είσαι ολοκληρωμένος από εμπειρίες; Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;

Όσο ζεις μαθαίνεις, αποκτάς εμπειρίες και κάνεις λάθη. Τα μελλοντικά μου σχέδια είναι ένα δεύτερο μαγαζί και να ζω την κάθε μου στιγμή χωρίς πρέπει, μόνο με θέλω και μπορώ!

Από πού πηγάζει η τόση ενέργεια, αυτό το πάθος για δημιουργία;

Από το ελληνικό DNA που κυλάει στις φλέβες μου. Έτσι ειν’ η ζωή και έτσι είν’ ό Έλληνας! Αν ρίξουμε μία ματιά στις δράσεις των Ελλήνων του εξωτερικού, θα δούμε πως στην κορυφή καίριων επιχειρηματικών θέσεων παγκοσμίως, βρίσκεται αρκετές φορές ένας Έλληνας. Υπάρχει περίπου 4 δισεκατομμύρια πληθυσμός σε αυτόν τον πλανήτη και όπου και να πας, υπάρχει ένας Έλληνας που είναι δημιουργός και πρωτοπόρος. Δεν είναι τρομερό; Η ιστορία έχει αποδείξει ότι οι Έλληνες ήταν πάντα μια ύπαρξη γενικά ταλαντούχα και το σημαντικότερο, ότι ακόμα είναι! Σε αυτό πιστεύω, αυτό θέλω μεταφέρω.

Τι θεωρείς πάνω σου πολύ ελληνικό και ποιο κομμάτι σου πιστεύεις ότι έχει γερμανοποιηθεί;

Πολύ ελληνικό θεωρώ το πείσμα μου για δημιουργία. Το μόνο που έχει γερμανοποιηθεί στη ζωή μου είναι η καθημερινότητα μου. Εδώ δεν υπάρχει η χαλαρότητα του Έλληνα του τύπου «άντε και πέντε λεπτά να καθυστερήσω δεν έγινε κάτι». Εδώ το λεπτό έχει αξία, ο χρόνος κυριολεκτικά είναι χρήμα, λειτουργείς σαν ρομπότ λόγω του συστήματος. Εβδομάδες πριν γνωρίζεις ποιο είναι το πρόγραμμά σου και συνήθως δε μπορείς να παρεκκλίσεις.

Με ποιόν τρόπο χαλαρώνεις; Υπάρχει κάτι πού σε ευχαριστεί μετά από μια κουραστική ημέρα;

Με χαλαρώνει η καλή παρέα με ωραίες κουβέντες, καμιά φορά και ένα παιχνίδι ποδοσφαίρου με τους φίλους μου. Αυτό που όμως πραγματικά απολαμβάνω είναι ένα ποτήρι Bourbon Whiskey συνοδεύοντας με ένα καλό πούρο.

Αν και πιστεύω πως στο τελος θα πάρουν μόνο το περιεχόμενο απο τα σώβρακα.

Σε αγγίζει το θέμα της κρίσης που βιώνουν οι Έλληνες;

Αχ, την αγαπώ την Ελλάδα και την πονώ! Φυσικά και με αγγίζει. Δύο από τα αδέρφια μου ζουν και εργάζονται στο Ηράκλειο της Κρήτης. Γνωρίζω το βαθμό της δυσκολίας και λυπάμαι για ένα πράγμα. Την κατάχρηση εξουσίας και δικαιωμάτων ορισμένων πολιτικών, που καλείται πλέον ο αθώος κοσμάκης να ξεπληρώσει. Τα λάθη που έγιναν είναι των πολιτικών και όχι των πολιτών. Όχι μόνο των πολιτικών της Ελλάδας, αλλά γενικά της Ευρώπης, που έβαλε στο μάτι το φυσικό πλούτο της χώρας μας και κοιτάνε να μας πάρουν μέχρι και τα σώβρακα.  Αν και πιστεύω πως στο τέλος θα πάρουν μόνο το περιεχόμενο από τα σώβρακα.